Liefde,

In de lente van mij en jou ben jij in mijn hoofd en hart. En je bent goed voor me, ik merk dat. Ik merk dat aan de gesprekken met je en als ik dicht bij je ben en als ik niet dicht bij je ben. Jij bij mij, ik bij jou.

Gevoel is alles. En omdat menig mens zuinig is op zijn grootste goed, heeft eenieder beschermingsmechanismen door de jaren gebouwd om dat grote goed in ere te behouden. Zo stellen we vragen en delen we zorgen.

En ondanks dergelijke mechanismen mijmeren we soms en willen eigenlijk helemaal niet beschermd worden. En het gevoel de vrije hand geven.

Nu bekruipt me een ander gevoel. Waar stopt het afgooien van deze beschermingsmechanismen en waar begint de bindingsangst? En wat voor gevoel is dat? Wat voor de een simpel lijkt, blijkt toch voor de ander minder simpel. Terwijl een gezamenlijk aura schreeuwt en zingt dat de intenties eerlijk en oprecht zijn, laten we ons soms meevoeren naar futiele zaken die de ander op dat moment niet zo futiel vindt.

En daar ontmoeten wij elkaar denk ik nu. Ik zie de worsteling met onzekerheden, ik zie jouw verdriet om verlies, ik zie jouw angst voor kortsluitingen die je niet wil, ik zie jou klaarstaan voor iedereen en alle mensen, ik zie je, ik zie je.

Ik zie je. Ik voel je.

Zoen