Vandaag maak ik een belofte. Die belofte blijf ik trouw. Ik beloof trouw te zijn aan de liefde. Deze belofte komt recht uit mijn hart. Meer dan mijn hart kan ik niet geven.

Mijn belofte is veel waard. De waarde van een hart echter niet uit te drukken. Daar komt bij dat ik niet precies weet wat mijn belofte inhoud. Want wat is liefde nu eigenlijk?

Al een tijd lang voel ik vlinders als ik aan liefde denk. Zoals ook een gloed ontstaat wanneer ik met mensen over liefde spreek. Lichtjes in ogen wanneer ik mensen een liefdesbrief overhandig, wanneer ik ze vraag naar hun jeugdliefde of die allereerste zoen.

Liefde verbindt mensen. Liefde verbindt mensen en organisaties. Liefde verbindt ons met elkaar. Ik beloof mezelf (en eigenlijk alleen mezelf) dat ik de grootste zoektocht in het leven vandaag begin. Met respect voor haar grootsheid en zorgzaamheid voor haar kwetsbaarheid begin ik mijn zoektocht naar de liefde. Vanuit mijn maagdelijke onwetendheid zal ik haar en daarmee mijn eigen hart trouw zijn.