Ik ben zo boos op mijzelf. Op wat ik mezelf heb aangedaan.
Wat zit ik nu te wijzen, te denken en te verdrieten? Je was er zelf bij! Continue reading
Boos
Categorie → Liedesbrief
Blonde vrouwen met lange benen
Ik moet mijn spullen voor je dochter verstoppen. En nu verstop je mij zelfs voor jouw dochter. Niets is meer veilig. Mijn spullen niet, mijn plek niet, jouw woorden niet.
Jouw woorden leeg. Wat je zegt is niet in lijn met wat je doet. Het maakt dat ik het niet meer weet. Jij zegt het nu ook te zien. Dat je zeggen en doen niet stroken. Dat jij je niet herkent in de dingen die je doet: “Die dingen die ben ik niet, maar ik doe ze wel.” Er volgt iets over iemand anders zijn dan dat je wilt zijn. Je wilt je niet langer verstoppen. Daarom heb je contact opgenomen met iemand om erover te praten, zeg je. Continue reading
Liefdesbrief aan Chris Zegers
Lieve Chris, beste Chris, de Chris, gewoon Chris, (uhh) Christiaan,
En dan zit jij in mijn systeem. Mijn ogen bevestigen wat mijn gezicht verraadt. Een glimlach, terwijl mijn buik een koprol maakt.
Het gebeurde 37 minuten nadat je in mijn leven verscheen. Ik was niet eens naar je op zoek. Was ik zoekende geweest, dan had ik je waarschijnlijk nog niet verwacht. Maar opeens stond je daar. Verscheen je op het podium en raakte mij. Continue reading
Wanneer niet de dood scheidt
Liefde,
Ik voel me verloochend. Mijn vertrouwen beschaamd. Je bent niet eerlijk geweest. Bent de afspraak die we maakten, onze afspraak, niet nagekomen. Ik ben gekwetst en voel me bedrogen. Het maakt dat alles waarvan ik dacht dat het ooit was, niets is geweest. Dat al wat wij samen deelden, niet is geweest. Niet en niets; het is geen fijn gevoel. Continue reading
Amor vincit omnia
Liefste,
Jouw lijfspreuk, motto of ultieme geloof luidt amor vincit omnia. Uitdagingen, teleurstellingen en tegenslagen treed je tegemoet met vertrouwen in de alles overwinnende kracht van de liefde. Die liefde, onze liefde, is er en voel ik. Toch blijkt die niet alles overwinnend. Continue reading
Komen en gaan
De Liefde,
Wat weet jij te verwonderen. Je bent geen dag hetzelfde. En hoewel je het me niet altijd makkelijk maakt, toch ben je steeds vertrouwd. Soms lijk ik het niet met je eens te zijn, begrijp ik simpelweg niet wat je bedoelt of voel ik niet wat je me probeert te leren. Gelukkig, veel vaker, voel ik me door jou sterker dan voorheen en sterker dan alleen. Jij maakt me compleet.
Men zegt dat de manier waarop jij je aandient, ook de wijze is waarop je gaat. Dat wist ik al door de eerdere momenten van liefde die ik mocht beleven. Ook nu blijkt het waar. Voor we elkaar ontmoetten, schreven we wekenlang liefdesbrieven. Een heerlijke tijd waarin ik veel mocht ontdekken. Je verwonderde me, spoorde aan tot denken, bracht nieuwe inzichten en maakte bewust. Ik leerde en groeide. Ik voelde me verbonden met mezelf en met het leven. Ik merkte dat ik jou ook raakte. De energie stroomde. We vlogen door de dagen. Continue reading
Woorden op lippen laten landen
Liefde,
Ruim drie jaar geleden schreef ik je een eerste liefdesbrief. Al snel schreven we elkaar veelvuldig. We hielden van onze woorden. Om ze te schrijven en om ze te ontvangen. Het maakte ons bewust. Van de ander en van onszelf.
Jouw woorden raakten me. Ze spoorden me aan tot stilstaan, afstand nemen en durven dromen. En ze maakten me nieuwsgierig. Benieuwd naar de klank. Al snel fluisterde je jouw woorden zachtjes toe. Liet je me ze met mijn lippen proeven. Ze smaakten naar meer. Continue reading
Liedesbrief V&D CEO John van der Ent
Geachte heer Van der Ent, lieve John,
Sinds 2012 lig je in bed met Miss Etam. Jullie zijn een sterk stel. Zo’n stel dat anderen inspireert. Waar anderen bijna jaloers naar kijken, ze hoop geeft. Waar anderen graag mee omgaan; meer team dan stel. Waar singles van zeggen: ‘Zo’n relatie wil ik ook.’ Continue reading
Lost love Vodafone; liefdesverdriet
Lieve Vodafone,
Ze zeggen: ‘It’s over when it’s over.’ Het devies luidt in dat geval: ‘To move on.’ Maar alvorens ik dat doe, moet er toch iets van mijn hart.
Jij was de eerste, mijn eerste. In die tijd luisterde je nog naar de naam ‘Libertel’. Ik weet niet precies waarom (weet iemand waarom die op blondjes valt en niet op brunettes), maar ik viel op jou. Misschien had het te maken met je vestigingsplaats Maastricht. Misschien waren het je wilde haren die ik zo leuk vond. Hoe dan ook, ik koos voor jou. En jij wilde mij. Continue reading
De onvoltooidheid van de liefde
Liefde is universeel. Liefde is groots, laat zich niet vangen. Mijn liefde schreef mij een liefdesbrief over de onvoltooidheid van de liefde. Een brief die de oneindigheid zo prachtig omschrijft dat ik een gedeelte deel. Want liefde is alles en van iedereen.
Ik heb vandaag een kadootje voor je gekocht, een boek. ‘Onvoltooide liefdesbrieven’ van een Rus met een moeilijke naam die in Zwitserland woont en Rusland veracht.
Ik zag het boek in een boekenwinkel, waar anders? De titel greep mijn aandacht en direct lieerde ik deze aandacht aan jou, aan jouw liefdesbrieven en aan jouw liefdesstreven als levensstreven. Hoe mooi. En ook hoe onvoltooid. Continue reading
