De Liefde,
Wat heb je mij op de proef gesteld. Wat ben ik diep gegaan.
Zoals ik je ooit verwelkomde, heb ik je ook bij het gaan in jouw volledigheid omarmd. Ik was ontredderd, verbaasd en geraakt. Ik voelde me verloren, verraden en bedrogen. Ik overwoog om weg te lopen en nooit meer om te kijken. Om onder een steen te gaan zitten en er nooit meer onderuit te komen. Continue reading
Liefde,
Ik las vandaag een interview met Jan Drost. Ik heb je weleens over hem verteld. Hij is liefdesfilosoof. Ik benijd zijn kennis. Daarbij is hij ook nog eens een vaardig spreker. Ik las een interview met hem naar aanleiding van zijn meest recente boek. Een boek over liefdesverdriet. In het interview vingen zijn gedachten over romantiek versus liefde mij. Het zette me aan het denken.
De veelvuldige liefdesbrieven die we elkaar schreven, koester ik in mijn hart. We deelden onszelf, onze fantasie en onze verwachtingen nog voor we elkaar ontmoetten. We ervoeren het, zo deelden we in een van de vele brieven, als een verfrissing na alle nachtelijk encounters in naar bier stinkende kroegen en het dertien in een dozijn WhatsApp geflirt en vluchtige Facebook liken. In die brieven schreven we elkaar romantisch groot. Wat liet jij veel van jezelf zien, wat ontdekte ik veel over mezelf. Continue reading
Ik ben zo boos op mijzelf. Op wat ik mezelf heb aangedaan.
Wat zit ik nu te wijzen, te denken en te verdrieten? Je was er zelf bij! Continue reading
Ik moet mijn spullen voor je dochter verstoppen. En nu verstop je mij zelfs voor jouw dochter. Niets is meer veilig. Mijn spullen niet, mijn plek niet, jouw woorden niet.
Jouw woorden leeg. Wat je zegt is niet in lijn met wat je doet. Het maakt dat ik het niet meer weet. Jij zegt het nu ook te zien. Dat je zeggen en doen niet stroken. Dat jij je niet herkent in de dingen die je doet: “Die dingen die ben ik niet, maar ik doe ze wel.” Er volgt iets over iemand anders zijn dan dat je wilt zijn. Je wilt je niet langer verstoppen. Daarom heb je contact opgenomen met iemand om erover te praten, zeg je. Continue reading
Liefde,
Ik voel me verloochend. Mijn vertrouwen beschaamd. Je bent niet eerlijk geweest. Bent de afspraak die we maakten, onze afspraak, niet nagekomen. Ik ben gekwetst en voel me bedrogen. Het maakt dat alles waarvan ik dacht dat het ooit was, niets is geweest. Dat al wat wij samen deelden, niet is geweest. Niet en niets; het is geen fijn gevoel. Continue reading
Liefste,
Jouw lijfspreuk, motto of ultieme geloof luidt amor vincit omnia. Uitdagingen, teleurstellingen en tegenslagen treed je tegemoet met vertrouwen in de alles overwinnende kracht van de liefde. Die liefde, onze liefde, is er en voel ik. Toch blijkt die niet alles overwinnend. Continue reading
De Liefde,
Wat weet jij te verwonderen. Je bent geen dag hetzelfde. En hoewel je het me niet altijd makkelijk maakt, toch ben je steeds vertrouwd. Soms lijk ik het niet met je eens te zijn, begrijp ik simpelweg niet wat je bedoelt of voel ik niet wat je me probeert te leren. Gelukkig, veel vaker, voel ik me door jou sterker dan voorheen en sterker dan alleen. Jij maakt me compleet.
Men zegt dat de manier waarop jij je aandient, ook de wijze is waarop je gaat. Dat wist ik al door de eerdere momenten van liefde die ik mocht beleven. Ook nu blijkt het waar. Voor we elkaar ontmoetten, schreven we wekenlang liefdesbrieven. Een heerlijke tijd waarin ik veel mocht ontdekken. Je verwonderde me, spoorde aan tot denken, bracht nieuwe inzichten en maakte bewust. Ik leerde en groeide. Ik voelde me verbonden met mezelf en met het leven. Ik merkte dat ik jou ook raakte. De energie stroomde. We vlogen door de dagen. Continue reading