Kritiek: ja! Maar dat belerende…

De berispende kwaliteit van de autoriteit

Onlangs werd ik tijdens een brainstorm aangesproken. Ik tetterde door iemands verhaal heen. Dat kan ik zo hebben tijdens het brainstormen. Dat mijn creatieve geest zich ontvouwt en mijn hoofd 100-en-1 dwarsverbanden legt. Beetje adhd-moment waarop ik mezelf nauwelijks kan bijbenen. Op die momenten valt etiquette wellicht van me af. Meestal heb je daarna ook iets! Zoals ook in dit geval. Ondanks mijn getetter, of misschien wel dankzij mijn actieve meedenken, ontpopte zich een stevig (om trots op te zijn) concept. Continue reading →

A-moreel het tegenovergestelde van amor-eel

Het boek ‘Dit kan niet waar zijn’ van Joris Luyendijk is hot. Zijn columns over de bankwereld zijn net als het boek spraakmakend. Ik hou van zijn passie en hoe hij aanzet tot denken, zoals ook zijn artikel ‘Bankiers leven in een amoreel universum’ van 11 april 2015 in het NRC mij in de ban heeft. Continue reading →

Wanneer we de gast als klant zien

Afgelopen week maakte ik het twee keer mee. Zo’n moment dat je niet begrijpt. Waarop je je afvraagt of de ondernemer je nog wel ziet als mens. Van die dingen die je een kind van 10 niet kunt uitleggen. Van die regels die vanuit de organisatie zijn opgesteld. Geen enkele logica voor de gast of klant. Het overkwam mij in een winkel en in een restaurant. Continue reading →

Valentijnsdag voor organisaties gewenst

Dit jaar viel Valentijnsdag in het carnavalsweekend. Op Twitter (Nederland) liet #Valentijn #carnaval ver achter zich. Liefde overstijgt het feestgedruis. Hoewel #Valentijn op Twitter trending is, is het commerciële gehalte omstreden. En ook ik heb er mijn mening over, zoals dat liefde zich niet laat beperken tot één dag. En toch tovert mijn lief een glimlach op mijn gezicht als hij bij het ontwaken vraagt of ik zijn Valentijn wil zijn. Ik vind het heerlijk om zijn liefde te voelen. Op dat moment is hij met al zijn aandacht bij mij, bij ons! Continue reading →

In voor- en tegenspoed, tot de dood ons scheidt anno 2015

De wereld is in beweging. Maar sommige dingen veranderen moeizaam mee. In 1796 werd de eerste echtscheiding in Nederland uitgesproken. Toch lijkt het alsof scheiden vandaag de dag nog steeds niet is geaccepteerd. We zien het als falen. Alsof je zegt een halve marathon te lopen, maar halverwege uitvalt. Het maakt je een beetje een loser. En zo is het in het huwelijk ook. Wie de eindstreep, de dood, niet haalt, faalt. Continue reading →

Diversiteitsbeleid laden met liefde

Diversiteit is hot. Zo hot dat we een beetje getalenteerde vrouwen heel hard naar boven duwen om ze vervolgens te laten vallen als ze even niet presteren. ‘Zie je, ze kon het toch niet aan…’, wordt bij het koffieapparaat gefluisterd. We vergeten dat deze vrouwen vaak door de organisatie naar boven zijn geduwd. Dat ze niet de kans hebben gehad om zich net als hun mannelijke collega’s op eigen tempo te ontwikkelen. Een ander fenomeen is de vrouw die de top bereikt en verandert in een kenau met broekrok. Misschien zijn haar nagels nog steeds rood gelakt, maar ze heeft haar vrouwelijke eigenschappen achter zich gelaten om het gedrag van haar mannelijke collega’s te kopiëren. Niet langer divers gebruikmakend van haar vrouwelijke eigenschappen, maar opgegaan in bestaande homogeniteit.

Continue reading →

Liefde de teloorgang van familiebedrijven

Op nu.nl lees ik dat familiebedrijven steeds zeldzamer worden. Slechts de helft van de ondernemingen die het bedrijf van familie heeft overgenomen, verwacht deze ook weer aan een familielid over te dragen. Daarbij geeft 16% aan teleurgesteld te zijn als de kinderen het bedrijf niet voortzetten. Ondertussen zie ik hoe succesvol familiebedrijven als Bavaria en Jumbo zijn. Waar zit het verschil?

Psycholoog Rollo May beschreef ‘liefde’ en ‘wil’. Hij claimt dat ‘liefde’ zonder ‘wil’ sentimenteel is. ‘Wil’ zonder ‘liefde’ noemt hij manipulatief. Beiden, wil en liefde, zijn nodig voor sociale verandering. Wil, of macht, is nodig om verschil te maken in de wereld (impact). Die macht vraagt om liefde. Die liefde is een bewuste houding om het volle potentieel te ontwikkelen en zorgt voor verbondenheid. Hoe zit het met die wil en liefde bij familiebedrijven? Continue reading →

De loverboy en loverco

De loverboy. De jongen die dat kwetsbare, onzekere meisje opzoekt. Haar aandacht geeft, bemoedigende woorden toespreekt, haar aanraakt, betovert en cadeaus geeft. De jongen die dat kwetsbare, onzekere meisje zelfvertrouwen geeft. Het gevoel iemand te zijn. De loverboy maakt op gewiekste manier gebruik van de talen van de liefde. Zijn liefde echter niet oprecht. Hij maakt misbruik van het hart.

De loverco. De organisatie die oog heeft voor de klant. De klant aandacht geeft, de tijd neemt en cadeautjes geeft. De organisatie die de klant het gevoel geeft iemand te zijn. De klant het gevoel geeft er toe te doen. De organisatie die begrijpt hoe liefde het verschil maakt. Echter, net als de loverboy, is de loverco niet oprecht. De loverco maakt misbruik van de talen van de liefde, maakt misbruik van het hart. Continue reading →

De Company Love Matrix 2.0

Alvorens ik de Company Love Matrix publiceerde, zat deze al tijden in mijn hoofd. Toch heb ik het model om passie te meten wel 33x keer omgegooid. Ik wist: het klopt. En toch… Sinds het lezen van het rapport ‘Het verborgen potentieel van werkend Nederland’, een uitgave van Effectory, kan ik dat ‘toch’ duiden. Het heeft me zelfs doen besluiten de Company Love Matrix aan te scherpen naar versie 2.0. Continue reading →

Wanneer organisaties durven te voelen

Organisaties en werknemers die verliefd worden. Die met elkaar flirten, elkaar ontdekken, zich verwonderen en van elkaar leren. Ik sprak erover met Rens Groeneveld, de Nederlandse man achter Ben & Jerry’s. Over de ruimte voor ondernemen met liefde, voor vlinders en gevoel. Vandaag lees ik in NRC Weekend een artikel over sectorblindheid. Over branches die denken in ‘zo werkt dat hier niet’, zoals we ook aan de waarde van nieuwe medewerkers voorbij gaan door ze het liefst vanaf dag één in een scholingsprogramma de duwen. Het ‘zo doen we dat hier niet’ daarbij veelgehoord om vooral iedere vorm van nieuw inzicht en verwondering de kop in te drukken. Om vooral comfortabel te kunnen blijven ondernemen zoals ‘we’ dat al decennia te doen.