Dat ik de jouwe mocht zijn

Liefste S.,

Die eerste blik. De ontmoeting. Woorden die in zinnen overgaan. Zinnen waar geen eind aan komt. De eerste zoen. Jubel! Jouw hand die de mijne pakt. Een hand die vol vertrouwen leidt. Liefde en leven.

Liefde en leven. Die twee behoren ons. Over ons denk ik de laatste tijd veel na. Ik denk aan jou en aan wat je me leerde. Ik denk aan jou en aan wat je me gaf. Continue reading

Facebooktwitterpinterestmail

Ik ben vrij

De Liefde,

Wat heb je mij op de proef gesteld. Wat ben ik diep gegaan.

Zoals ik je ooit verwelkomde, heb ik je ook bij het gaan in jouw volledigheid omarmd. Ik was ontredderd, verbaasd en geraakt. Ik voelde me verloren, verraden en bedrogen. Ik overwoog om weg te lopen en nooit meer om te kijken. Om onder een steen te gaan zitten en er nooit meer onderuit te komen. Continue reading

Facebooktwitterpinterestmail

WhatsApp geflirt, bloemen en champagne

Liefde,

Ik las vandaag een interview met Jan Drost. Ik heb je weleens over hem verteld. Hij is liefdesfilosoof. Ik benijd zijn kennis. Daarbij is hij ook nog eens een vaardig spreker. Ik las een interview met hem naar aanleiding van zijn meest recente boek. Een boek over liefdesverdriet. In het interview vingen zijn gedachten over romantiek versus liefde mij. Het zette me aan het denken.

De veelvuldige liefdesbrieven die we elkaar schreven, koester ik in mijn hart. We deelden onszelf, onze fantasie en onze verwachtingen nog voor we elkaar ontmoetten. We ervoeren het, zo deelden we in een van de vele brieven, als een verfrissing na alle nachtelijk encounters in naar bier stinkende kroegen en het dertien in een dozijn WhatsApp geflirt en vluchtige Facebook liken. In die brieven schreven we elkaar romantisch groot. Wat liet jij veel van jezelf zien, wat ontdekte ik veel over mezelf. Continue reading

Facebooktwitterpinterestmail

Aanzet tot een liefdesbrief

XYZ,

Voor ik jou ontmoette, in de tijd dat ik niet wist of ik er klaar voor was je te herkennen, verwelkomen en omarmen, verwonderde ik me over het gezicht van mijn liefdesbrieven wanneer niet langer geschreven zonder aanhef. Nu ik jou heb ontmoet, we elkaar hebben herkend en er bovenaan deze brief een aanhef prijkt, verwonder ik me over het gezicht van de liefde. Misschien ook verwonder ik me over mijzelf.

Continue reading

Facebooktwitterpinterestmail

Wanneer niet de dood scheidt

Liefde,

Ik voel me verloochend. Mijn vertrouwen beschaamd. Je bent niet eerlijk geweest. Bent de afspraak die we maakten, onze afspraak, niet nagekomen. Ik ben gekwetst en voel me bedrogen. Het maakt dat alles waarvan ik dacht dat het ooit was, niets is geweest. Dat al wat wij samen deelden, niet is geweest. Niet en niets; het is geen fijn gevoel. Continue reading

Facebooktwitterpinterestmail

Kritiek: ja! Maar dat belerende…

kritiek

De berispende kwaliteit van de autoriteit

Onlangs werd ik tijdens een brainstorm aangesproken. Ik tetterde door iemands verhaal heen. Dat kan ik zo hebben tijdens het brainstormen. Dat mijn creatieve geest zich ontvouwt en mijn hoofd 100-en-1 dwarsverbanden legt. Beetje adhd-moment waarop ik mezelf nauwelijks kan bijbenen. Op die momenten valt etiquette wellicht van me af. Meestal heb je daarna ook iets! Zoals ook in dit geval. Ondanks mijn getetter, of misschien wel dankzij mijn actieve meedenken, ontpopte zich een stevig (om trots op te zijn) concept. Continue reading

Facebooktwitterpinterestmail

Lost love Vodafone; liefdesverdriet

Lieve Vodafone,

Ze zeggen: ‘It’s over when it’s over.’ Het devies luidt in dat geval: ‘To move on.’ Maar alvorens ik dat doe, moet er toch iets van mijn hart.

Jij was de eerste, mijn eerste. In die tijd luisterde je nog naar de naam ‘Libertel’. Ik weet niet precies waarom (weet iemand waarom die op blondjes valt en niet op brunettes), maar ik viel op jou. Misschien had het te maken met je vestigingsplaats Maastricht. Misschien waren het je wilde haren die ik zo leuk vond. Hoe dan ook, ik koos voor jou. En jij wilde mij. Continue reading

Facebooktwitterpinterestmail

In voor- en tegenspoed, tot de dood ons scheidt anno 2015

Tot de doodDe wereld is in beweging. Maar sommige dingen veranderen moeizaam mee. In 1796 werd de eerste echtscheiding in Nederland uitgesproken. Toch lijkt het alsof scheiden vandaag de dag nog steeds niet is geaccepteerd. We zien het als falen. Alsof je zegt een halve marathon te lopen, maar halverwege uitvalt. Het maakt je een beetje een loser. En zo is het in het huwelijk ook. Wie de eindstreep, de dood, niet haalt, faalt. Continue reading

Facebooktwitterpinterestmail