Mijn Liefde,
Toen ik mij openstelde voor jou en jij mij omarmde, was alles groter dan dat ik vooraf had gedacht. In ons groter zijn, heb jij mij veel gebracht. Meer dan dat ik mogelijk in het moment zag.




Mijn Liefde,
Toen ik mij openstelde voor jou en jij mij omarmde, was alles groter dan dat ik vooraf had gedacht. In ons groter zijn, heb jij mij veel gebracht. Meer dan dat ik mogelijk in het moment zag.
De Liefde,
Ze hebben veel gemeen. Die bindings- en verlatingsangst. Soms laten ze zich maar moeilijk onderscheiden. Dat leerde je mij zo’n 15 jaar geleden en dat is het eerste wat ik dacht toen jij het onderwerp recent weer in mijn leven bracht. Continue reading →
Liefde,
Ik vraag het me al maanden af. Eigenlijk is de vraag er al veel langer. Eerst zag ik het meer als een gegeven. Meer dan een tegeltjeswijsheid was het eigenlijk niet. Maar op de een of andere manier heeft het tegeltje met de jaren aan relevantie gewonnen. De vraag hoe de wijsheid zich laat vertalen. Continue reading →
Liefde,
Ruim drie jaar geleden schreef ik je een eerste liefdesbrief. Al snel schreven we elkaar veelvuldig. We hielden van onze woorden. Om ze te schrijven en om ze te ontvangen. Het maakte ons bewust. Van de ander en van onszelf.
Jouw woorden raakten me. Ze spoorden me aan tot stilstaan, afstand nemen en durven dromen. En ze maakten me nieuwsgierig. Benieuwd naar de klank. Al snel fluisterde je jouw woorden zachtjes toe. Liet je me ze met mijn lippen proeven. Ze smaakten naar meer. Continue reading →
Geachte heer Van der Ent, lieve John,
Sinds 2012 lig je in bed met Miss Etam. Jullie zijn een sterk stel. Zo’n stel dat anderen inspireert. Waar anderen bijna jaloers naar kijken, ze hoop geeft. Waar anderen graag mee omgaan; meer team dan stel. Waar singles van zeggen: ‘Zo’n relatie wil ik ook.’ Continue reading →
Lieve Vodafone,
Ze zeggen: ‘It’s over when it’s over.’ Het devies luidt in dat geval: ‘To move on.’ Maar alvorens ik dat doe, moet er toch iets van mijn hart.
Jij was de eerste, mijn eerste. In die tijd luisterde je nog naar de naam ‘Libertel’. Ik weet niet precies waarom (weet iemand waarom die op blondjes valt en niet op brunettes), maar ik viel op jou. Misschien had het te maken met je vestigingsplaats Maastricht. Misschien waren het je wilde haren die ik zo leuk vond. Hoe dan ook, ik koos voor jou. En jij wilde mij. Continue reading →
Liefde is universeel. Liefde is groots, laat zich niet vangen. Mijn liefde schreef mij een liefdesbrief over de onvoltooidheid van de liefde. Een brief die de oneindigheid zo prachtig omschrijft dat ik een gedeelte deel. Want liefde is alles en van iedereen.
Ik heb vandaag een kadootje voor je gekocht, een boek. ‘Onvoltooide liefdesbrieven’ van een Rus met een moeilijke naam die in Zwitserland woont en Rusland veracht.
Ik zag het boek in een boekenwinkel, waar anders? De titel greep mijn aandacht en direct lieerde ik deze aandacht aan jou, aan jouw liefdesbrieven en aan jouw liefdesstreven als levensstreven. Hoe mooi. En ook hoe onvoltooid. Continue reading →
Het begon met het boek Love Letters. Een boek waarin Ursula Doyle romantische brieven van beroemde mannen verzamelde. Het boek bereikte dankzij Sex and the City ongekende hoogtes.
In Love Letters II lees je liefdesbrieven van vrouwen, zoals Josephine Napoleon, Emily Dickinson en Belle van Zuylen. De brieven geven een prachtig zicht op de geschiedenis van de liefde en haar tijdloosheid. De brieven maken duidelijk dat liefde zich niet laat dicteren. Of het zoals toen per post ging of zoals nu per sms.