Mijn Liefde,
Toen ik mij openstelde voor jou en jij mij omarmde, was alles groter dan dat ik vooraf had gedacht. In ons groter zijn, heb jij mij veel gebracht. Meer dan dat ik mogelijk in het moment zag.




Mijn Liefde,
Toen ik mij openstelde voor jou en jij mij omarmde, was alles groter dan dat ik vooraf had gedacht. In ons groter zijn, heb jij mij veel gebracht. Meer dan dat ik mogelijk in het moment zag.
Onlangs werd ik tijdens een brainstorm aangesproken. Ik tetterde door iemands verhaal heen. Dat kan ik zo hebben tijdens het brainstormen. Dat mijn creatieve geest zich ontvouwt en mijn hoofd 100-en-1 dwarsverbanden legt. Beetje adhd-moment waarop ik mezelf nauwelijks kan bijbenen. Op die momenten valt etiquette wellicht van me af. Meestal heb je daarna ook iets! Zoals ook in dit geval. Ondanks mijn getetter, of misschien wel dankzij mijn actieve meedenken, ontpopte zich een stevig (om trots op te zijn) concept. Continue reading →
Lieve Vodafone,
Ze zeggen: ‘It’s over when it’s over.’ Het devies luidt in dat geval: ‘To move on.’ Maar alvorens ik dat doe, moet er toch iets van mijn hart.
Jij was de eerste, mijn eerste. In die tijd luisterde je nog naar de naam ‘Libertel’. Ik weet niet precies waarom (weet iemand waarom die op blondjes valt en niet op brunettes), maar ik viel op jou. Misschien had het te maken met je vestigingsplaats Maastricht. Misschien waren het je wilde haren die ik zo leuk vond. Hoe dan ook, ik koos voor jou. En jij wilde mij. Continue reading →
De wereld is in beweging. Maar sommige dingen veranderen moeizaam mee. In 1796 werd de eerste echtscheiding in Nederland uitgesproken. Toch lijkt het alsof scheiden vandaag de dag nog steeds niet is geaccepteerd. We zien het als falen. Alsof je zegt een halve marathon te lopen, maar halverwege uitvalt. Het maakt je een beetje een loser. En zo is het in het huwelijk ook. Wie de eindstreep, de dood, niet haalt, faalt. Continue reading →
Op Linkedin in de groep Harvard Business Review trekt een vraag mijn aandacht. Het betreft een post van een zekere Alexander Fazel. Alexander vraagt welke motivatiefactoren meer invloed hebben op medewerkers en klanten, intrinsieke (zoals bedrijfscultuur) of extrinsieke (zoals output en resultaat)? Er hebben ondertussen 300 mensen op de vraag gereageerd en ik scroll door de antwoorden. De vraag levert voorspelbare, maar ook interessante reacties. Er is één reactie die me intrigeert: ‘I coached a manager once who felt annoyed because his employee needed to hear frequently that he did a good job. The manager felt that nobody should need or expect that much reinforcement to just do the job. I asked if the employer was a high performer, the answer was yes. My guidance was that if that’s all it took to keep him a high performer, the manager loses nothing but maybe 1-3 minutes a day to recognize him. I’d take a whole team of those people any day.’ Continue reading →
Op een website lees ik dat het bedrijf aan stoelmassages doet om hun medewerkers eraan te herinneren hoe belangrijk het is om tijdig tijd en rust voor jezelf te nemen. Het bedrijf noemt het quality time. Nu kan ik heel veel redenen verzinnen voor een stoelmassage op de werkplek en wil ik er zelf ook best graag wekelijks eentje, maar om deze nu weg te schuiven onder quality time?! Het doet me denken aan bedrijven die één keer per jaar samen aan de kerstdis zitten en denken dat ze daarmee de middelste laag van de behoeftepiramide van Maslow hebben ingevuld; de laag van liefde en verbondenheid. En het doet me denken aan die moeder die op het schoolplein van de kleuterschool vertelde dat ze niet begreep dat ze toch niet helemaal connected was met haar kleuter. Ze begreep het niet, want iedere woensdag roosterde ze toch twee uur tijd voor haar kleuter in. Moest ik deze vrouw nu echt uitleggen dat quality time met kinderen zich niet laat dicteren. Dat het erom gaat voldoende beschikbaar te zijn, zodat jij kunt opschalen op het moment dat je de behoefte bij je kind ziet? Dat quality time zich niet laat reguleren in een vaste overlegstructuur? Continue reading →
Afwijzing; het nare gevoel niet gewenst, buitengesloten of minderwaardig te zijn. Die date die het bij die ene keer laat, dat sollicitatiegesprek dat niet resulteert in die droombaan. Afwijzing is niet leuk en organisaties lijken dat net zo te voelen. Bang om afgewezen te worden. Bang voor de medewerker die zegt: ‘Dank voor wat ik leerde, dank voor wat ik mocht bijdragen, maar ik heb besloten mijn carrière elders voort te zetten.’ Een medewerker die zelf ontslag neemt…, we ontslaan nog liever iemand.
Het Amerikaanse Zappos begrijpt hoe het ook kan. Na een inwerkperiode van 5 weken geeft de organisatie de nieuwe medewerker een ontslagcheque ter waarde van 4.000 dollar. De medewerker mag kiezen: de cheque aannemen en elders het geluk zoeken, dan wel de cheque afslaan en toetreden tot de Zappos familie. Op deze manier neemt de organisatie op een relatief goedkope manier en in een vroegtijdig stadium afscheid van medewerkers die niet binnen het bedrijf passen. Zappos voorkomt hiermee hoge kosten achteraf en zorgt voor behoud van de bedrijfscultuur. Continue reading →
De loverboy. De jongen die dat kwetsbare, onzekere meisje opzoekt. Haar aandacht geeft, bemoedigende woorden toespreekt, haar aanraakt, betovert en cadeaus geeft. De jongen die dat kwetsbare, onzekere meisje zelfvertrouwen geeft. Het gevoel iemand te zijn. De loverboy maakt op gewiekste manier gebruik van de talen van de liefde. Zijn liefde echter niet oprecht. Hij maakt misbruik van het hart.
De loverco. De organisatie die oog heeft voor de klant. De klant aandacht geeft, de tijd neemt en cadeautjes geeft. De organisatie die de klant het gevoel geeft iemand te zijn. De klant het gevoel geeft er toe te doen. De organisatie die begrijpt hoe liefde het verschil maakt. Echter, net als de loverboy, is de loverco niet oprecht. De loverco maakt misbruik van de talen van de liefde, maakt misbruik van het hart. Continue reading →
Lieve, geweldige liefde,
We leven in een tijd waar we vooral haast hebben. Alles moet snel. Alles moet nu. En alles moet perfect.
Er is alleen 1 ding wat nooit zal veranderen. Zich nooit zal houden aan tijdsdruk. Zich niet laat dwingen. En dat ben jij. Continue reading →
Liefde,
Jij bent er altijd, maar je verveelt nooit. Sterker nog: telkens tover je een glimlach op mijn gezicht en zorg je voor een warme gloed in mijn hart. Vanaf het ontwaken tot ’s avonds laat geniet ik van je. Je bent niet alleen zorgzaam, lief, grappig, intelligent, maar ook nog een ongelooflijk sexy. Continue reading →